Από την Ασφάλιση στη Δι-Ασφάλιση
Εάν θα προσπαθούσαμε να ερμηνεύσουμε και να συσχετίσουμε τις δύο αυτές έννοιες του τίτλου, θα αντιλαμβανόμασταν ότι είναι σαφώς αλληλένδετες. Σε μια πρώτη ανάγνωση, ο ορισμός της ασφάλισης κατά τη νομική έννοια, είναι μια κοινωνία όμοιων κινδύνων που παρέχει στα μέλη της κάλυψη οικονομικών αναγκών με αντάλλαγμα (ασφάλιστρο ή εισφορά).
Από την άλλη πλευρά, η διασφάλιση είναι η διαδικασία – αποτέλεσμα του ρήματος ‘’διασφαλίζω’’. Διερευνώντας βαθύτερα την έννοια του ρήματος διασφαλίζω, θα ανακαλύπταμε ότι σημαίνει ‘’κάνω κάτι πιο ασφαλές ή παίρνω μέτρα προστασίας.’’ Επιπροσθέτως, θα ήθελα εδώ να αναφερθούμε και στο συγγενικό ρήμα ‘’εξασφαλίζω’’ που έχει άρρηκτη σχέση με τον θεσμό της Ιδιωτικής Ασφάλισης και στο οποίο θα σταθούμε εκτενέστερα.
Με αφορμή λοιπόν τις μεγάλες καταστροφές που βιώνουμε στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια από την κλιματική αλλαγή αλλά και από τις σοβαρές παραλείψεις των κυβερνήσεων, κρίνεται σκόπιμο να στραφούμε ολοένα και περισσότερο στην διασφάλιση των περιουσιακών μας στοιχείων είτε αφορά τα σπίτια μας είτε τις επιχειρήσεις μας. Αν και θεωρούμε δεδομένη την πρόληψη και τις ενέργειες που χρειάζονται να κάνουμε για την αποφυγή των κινδύνων από φωτιά, πλημμύρα, σεισμό, κλοπή, βραχυκυκλώματος κ.α., ίσως θα πρέπει να στραφούμε σε κάτι που δεν κοστίζει πολύ ακριβά.
Ασφαλιστικά προγράμματα κατοικιών και επιχειρήσεων έναντι χαμηλού κόστους μπορούν να μας διασφαλίσουν για την αποκατάσταση των ζημιών και να μας φέρουν εκ νέου στην αρχική μας οικονομική κατάσταση, δηλαδή πριν την επέλευση του κινδύνου. Ενδεικτικά, για να αποκτήσουμε ένα πρόγραμμα ασφάλισης κατοικίας 100 τετραγωνικών μέτρων με βασικές καλύψεις πυρκαγιάς, σεισμού και φυσικών καταστροφών, χρειάζεται να δαπανήσουμε από 140€ έως και 200€ ετησίως, όπερ σημαίνει 10 με 15 ευρώ τον μήνα.
Παρ’ όλα αυτά, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας από την Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδας που διεξήχθη στις 31/12/2023, το ποσοστό ασφαλιστικής κάλυψης στον κλάδο Περιουσίας δεν ξεπερνά το 18,2% των συνολικών κατοικιών. Αλλά αυτό που είναι περισσότερο ανησυχητικό, αποτελεί το γεγονός ότι 6 στα 10 Συμβόλαια έχουν ενυπόθηκο ενδιαφέρον από Τράπεζα. Με άλλα λόγια η ασφαλιστική συνείδηση βρίσκεται ακόμη σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Ανακεφαλαιώνοντας, θα πρέπει να τονιστεί ότι σε μια χώρα σαν την Ελλάδα με αρκετά προβλήματα στην πρόληψη, στην οργάνωση και στην αντιμετώπιση τέτοιων καταστάσεων που πιθανώς να μας φέρουν σε δυσχερή θέση, είναι πολύ σημαντικό να νιώθουμε ότι ‘’κάποιος’’ θα φροντίσει για εμάς και θα διασφαλίσει την περιουσία μας.